Dünyada ötmeyen tek kurbağa olan, sadece Bolkarlar’da Karagöl ve Çinili Göl’de yaşayan Toros Kurbağası’nın (Rana holtzi) hikayesi için Niğde’ye gitmiştim. Göllere atılan sazan balığı nedeniyle kurbağaların nüfusu tehlike altındaydı. Bu kadar sıcak çevre gündemi içinde bir kurbağanın peşinde olduğum için o dönemde çok eleştiri aldım. Biz bugünlere doğayı taklit ederek geldik. Biyolojik çeşitlilik insana ilham kaynağı oldu. Örneğin yakıt tasarrufu sağlayan kıvrık kanat (winglet) daha yeni icat edildi. Şahin, kartal, leylek gibi kuşların havada süzülürken yukarıya kıvrılan kanat ucu tüylerinden ilham alınarak yapıldı. Doğadan öğreneceğimiz daha çok şey var. O nedenle biyolojik çeşitlilik mutlaka korunmalı. Doğadabuan çok önemli bir çalışma. Çünkü Türkiye’nin biyolojik çeşitliliğine ışık tutuyor.

Doğa, insan olmasa da var olmaya devam eder. Oysa doğa olmasa, insan olmaz. İnsan onun muhteşem düzeninin bir parçası. O işleyen büyük düzen, hayatın her alanında hala rehber olmaya devam ediyor. Çok alakasız gibi görülse de; üretim sistemlerinde insan ne zaman açmaza düşse, bakacakları arasında “doğanın düzeni” de var. O nedenle doğayı tanımak, onun mantığı üzerine düşünmek, yaşamın her alanında sürdürülebilirlik için olmazsa olmazlardan. Hüseyin Çağlar İnce’nin hazırladığı bu kitap da işte bu öğrenme sürecinin yapıtaşlarından birisi.

Ülkemizin zengin flora ve fauna’sından muhteşem örnekleri, yaşam koşulları, bilimsel isimleri, coğrafyamızdaki bölgesel ve yerel dağılımlarıyla bizimle paylaşan ‘Doğadabuan’ kitabı, hakikaten yaşamın olağanüstü gelişimini son derece başarılı ve titiz bir çalışma ile biz okurlarına sunmaktadır.Hem bilimsel yönü ile, hem de günümüz ve gelecekteki nesillere tabiatın paha biçilmez değerlerini çok titiz bir çalışma ile sunan bu bilimsel eser, hiç şüphe yok ki, doğaseverlerin en önemli kılavuz kitabı olmaya namzettir. Kitabın sonunda hissedeceğiniz en önemli olgu ‘evrensel sevgi’ olacaktır. Sevgi, yaşamın amacı, tüm canlıların özüdür.

Dilimizde zaman sözcüğüne denk gelen söz ‘an’ olmalıdır. Güney Sibirya’da doğanın özgür halkı Dukhalar’la yaşadığım sırada, zaman sözcüğünün ‘an’ olarak karşılandığını fark etmiştim. Dünyanın en özgür Türkleri, Sayan Dağları’nda her an özgürce ve doğanın içinde yaşıyor. Anadolu’da ise giderek doğadan uzaklaşan, çoğu yerde kopan bir halk var. Hüseyin Çağlar İnce, hiç beklemediğimiz bir anda, ‘doğadabuan’ diyerek, ya bir çiçek ya da bir kelebek göstererek bizi kendimize getiriyordu. Çağlar, Magma dergisi okurlarına birdenbire sunduğu ‘doğadabuan’ armağanlarını kitaplaştırdı. Herkes, ‘doğadabuan’ desin ama bunun için Çağlar’ın sürpriz yapacağı anı beklemesin.